فرهنگ زيربنای اخلاق جامعه را شکل می‌دهد و اخلاق پاسخی برای چرايی
رفتار فراهم می‌کند. در علم پرستاری، اخلاق تعاملات پرستاری را معنادار می‌سازد.
شاهنامه فردوسی شاهد معتبری برای ارزش‌ها و باورها و فرهنگ مردم ايران است.
ابيات شاهنامه چاپ مسکو از نظر واژه
«پرستار»، «پرستنده» و «پرستندگان» مورد جستجو قرار گرفتند. واژه «پرستار»،
235 واژه «پرستنده» و 54 واژه «پرستندگان» در جستجو شاهنامه يافت شد. 23
مورد واژه پرستار، 6 مورد واژه پرستندگان در ارتباط با مضامين اخلاقی پرستاری بود.
دربردارنده سه درون‌مايه مسؤوليت‌پذيری (هوشياری و رازداری)،
تعامل هيجانی (همدردی) و تعامل ارزشی (احترام و سودرسانی) است.
مفاهيم اخلاقی نوين پرستاری با مفاهيم اخلاقی پرستاری در شاهنامه هماهنگی دارد.
توجه به نقش تاريخی پرستاران با وضوح ارزش‌ها، می‌تواند زمينه‌ساز توسعه اخلاقی و
پشتوانه‌ای غنی برای هدايت عملکرد پرستاری قرار گيرد. اخلاق فضيلت‌گرا با پشتوانه‌ای
تاريخی که تا به حال نيز جريان دارد مبنای مناسبی برای تربيت اخلاقی پرستاران می‌باشد.
تصاویر اقا